برترین های فناوری: پهبادها
Mantis (محصول سیستمهای هوایی Ronen Nadir/Bluebird)
این هواپیمای تمامخودکار تا ارتفاع 40هزار پا الی 12هزار متری بالای هر منطقه جنگی، ناحیه مصیبتزده و یا مرزها پرواز کرده و دادههای هوشمند خود را به مرکز کنترل زمینی ارسال میکند. تمام کاری که یک سرباز باید انجام دهد تا مانتیس را در حالت خلبان خودکار به یک ماموریت بفرستد، فشار دادن یک دکمه است. از آن به بعد مانتیس میتواند برنامههای پروازش را محاسبه کند، موانع را دور بزند و هنگامی که چیز جالبتوجهی دید به مرکز کنترل زمینی اطلاع دهد، مواردی مانند دود و یا حرکت نیروهای نظامی. در پایان ماموریت، این هواپیما به خانه برمیگردد و خود به خود فرود میآید.
RQ-11B Raven (محصول Aero Vironment)
به عنوان پرکاربردترین پهپاد در کره زمین، با بیش از 7هزار دستگاه در خدمت، شما برای پیدا کردن یک واحد رزمی در عراق و یا افغانستان که از یکی از اینها استفاده نکند، کار سختی در پیش خواهید داشت. رِیوِن (به معنی کلاغسیاه) با یک متر طول و 1.9 کیلوگرم وزن، عموما از یک دوربین ویدیویی رنگی با پایدارسازی الکترونیکی و یا یک دوربین ویدیویی فروسرخ برای ماموریت در شب استفاده میکند که میتواند زوم شود یا بچرخد تا به واحدهای زمینی، موقعیت را اطلاع دهد. این ناوگان در حال یک ارتقای دیجیتالی است که در صورت نصب آن، هر یک از این پرندهها میتواند به یک دستگاه تقویتکننده مخابراتی تبدیل شوند و برد 9.6 کیلومتری آن به طرز موثری افزایش یابد. این هواپیما سبک و بادوام است و اگر سقوط کند، بالها به راحتی جایگزین میشوند.
Wasp III (محصول آیروویرونمنت)
هرجا که نیروهای عملیات ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده حضور داشته باشند، میتوانید چند فروند از آنها را هم مشاهده کنید. وَسپ3 (بهمعنی زنبور) با وزن تقریبا نیم کیلوگرم، با دست پرتاب میشود، مجهز به یک دوربین فیلمبرداری در روز و شب است و میتواند طوری برنامهریزی شود تا یک ماموریت خودکار را در فاصله زمانی بین پرواز و فرود انجام دهد. با این قابلیتها، این پرنده جزو محصولات طبقه بندی شده ارتش قرار گرفته است. این پرنده میتواند با سرعت 32 تا 64 کیلومتر بر ساعت تا ارتفاع 150 متر از سطح زمین اوج بگیرد، و میتوان هنگامی که یک هدف در دیدرس قرار گرفت، از آن استفاده کرد. پیشرانه الکتریکی دو تیغهای آن، این پرنده را تقریبا بیصدا ساخته است.
Desert Hawk (محصول لاکهید مارتین)
این هواپیما در قلمرو سربازان انگلیسی و امریکایی در افغانستان استفاده میشود. هنگامی که به هوا پرتاب شد، در مسیر از پیش برنامهریزی شده خود پرواز میکند تا به نظامیان چشماندازی از «بالای تپهها» و تا 10 کیلومتر دورتر بدهد، چه در روز و چه در شب. حمل و نقل آن بسیار ساده است، چرا که وزن آن تنها یک کیلوگرم و فاصله دو سر بالهایش نیز کمتر از 1.5 متر است. دیزرتهاوک (به معنی شاهین بیابان) که از پلیپروپیلن تزریق قالبی ساخته شده و با کولار پوشیده شده است، دوام و پایداری زیادی دارد.
MD4-200 (محصول میکرودرون)
این پهپاد انگلیسی توسط پلیس و در مناطق شهری مورد استفاده قرار می گیرد. طراحی چهار موتوره این پرنده باتریدار با پوشش فیبر کربنی که یک کیلوگرم وزن دارد، آن را قادر میسازد تا به طور عمودی از زمین بلند شود و فرود بیاید. به ادعای شرکت سازنده این پرنده، موتورهای بدون جاروبک تحریک مستقیم آن، سطح نویز را کمتر از 64 دسیبل نگاه میدارند. کامپیوتر روبات اگر سیگنال را از دست بدهد یا تشخیص بدهد که باتری ضعیف شده است، پیش از سقوط به طور اتوماتیک فرود میآید.
T-Hawk/gMAV (محصول Honeywell)
این هواپیما را پیاده نظام ارتش ایالات متحده در عراق استفاده میکند. VTOL T-Hawk با ظاهری شبیه به یک اجاق کوچک و 4 جالباسی به عنوان پایههای فرود، میتواند به مدت حداکثر 45 دقیقه تا ارتفاع 10هزار پایی (3000 متری) بالا برود. این پرنده با وزن 7.5 کیلوگرمی آنقدر سنگین نیست که نتوان آن را در کوله سربازی حمل کرد.
Aerosonde (محصول AAU Corporation)
این هواپیما بیشتر در دریاهای طوفانی یا هر نقطه صعبالعبور و یا بد آبوهوایی که پژوهشگران علمی بخواهند از نزدیک بررسی کنند، استفاده میشود. این هواپیمای 3.3 متری با وزن 12.7 کیلوگرم میتواند با یک مخزن سوخت تا 30 ساعت در هوا بماند و در سال 1998 / 1377، اولین پهپادی لقب گرفت که عرض اقیانوس اطلس را طی کرد. در سال 2007 / 1386 توانست با پرواز در ارتفاع پایین 300 پایی (90 متری) تا هفت ساعت در دل طوفان نوئل دوام بیاورد و پیش از این که در اقیانوس سقوط کند، اطلاعاتی را از دل طوفان بخواند که تا پیش از این دسترسی به آنها ممکن نبود. دم این هواپیما که به شکل V معکوس است، ویژگیهای چیزی را که میتواند قطعات افقی و عمودی دم باشد با وزن کمتر در خود دارد. قدرت موتور آن نیز یک اسب بخار است.
Scan Eagle (محصول Insitu)
این هواپیما همراه با واحدهای تفنگداران دریایی در عراق و یا بر روی کشتیهای نیروی دریایی در همه جای جهان یافت میشود. اسکنایگل (عقاب تصویرگر) تقریبا 18 کیلوگرم وزن و 1.3 متر طول دارد. فاصله نوک بالهایش از همدیگر هم 3.1 متر است و با موتور گازوئیلیاش میتواند تا 15 ساعت در هوا پرواز کند. پرتابه منجنیقی آن، پرتابش را در جاهای کوچک ممکن میسازد، جاهایی مانند عرشه کشتی کوچکی که در آوریل 2009 / فروردین 1388 یک کاپیتان امریکایی را از دزدان دریایی کارائیب نجات داد. برای فرود، کنترلگر هواپیما را به قلابی در هوا هدایت میکند و آن را در آسمان به دام میاندازد.
RQ-7 Shadow (محصول AAI)
این هواپیما در عراق و افغانستان پرواز میکند، جایی که نیروهای ارتشی نیاز به نظارت تاکتیکی دارند. این هواپیما هزاران ساعت پرواز کرده است. آر-کیو7 شدو (بهمعنی سایه) از منجنیق پرتاب میشود، میتواند به مدت 5 تا 6 ساعت در ارتفاع حداکثر 14هزار پا / 4200 متری بماند و به طور خودکار و با کمک یک تور بر روی چرخهایش فرود میآید. کمی بیشتر از 3.3 متر طول و 170 کیلوگرم وزن دارد و فاصله بالهایش نیز 425 سانتیمتر است. این هواپیما با لیزر فروسرخ خود میتواند برای بمبهای هدایت شونده لیزری اهداف را علامتگذاری کند.
MQ-9 Reaper (محصول سیستمهای هوانوردی جنرال اتمیکس)
وظیفه این هواپیما، شناسایی و نابودی دشمن در عراق، افغانستان و پاکستان و گشتزنی در امتداد مرزهای ایالات متحده با مکزیک در منطقه هواچوکای آریزوناست. با 20 متر فاصله نوک بالها، اندازه ریپر دو برابر نسل قبلی خود یعنی MQ-1 پرداتور است و میتواند در ارتفاع 5000 پا (1500 متری) به مدت 24 ساعت بماند. با 1360 کیلوگرم مهمات مسلح میشود که شامل بمبهای هدایت شونده لیزری GBU-12 و موشکهای ضد تانک هیلفایر میشوند. فرماندهان ارتش ایالات متحده اعتقاد دارند که این هواپیما یکی از موثرترین سلاحهای آنها در جنگ فعلی است. بعد از پرتاب، هواپیما توسط اپراتورها و با استفاده از تجهیزات کنترل رادیویی یا با اتصال ماهوارهای توسط خلبانهای مستقر در خاک ایالات متحده کنترل میشود.
MQ-5 Hunter (محصول نورتروپ گرومان)
این هواپیما توسط ارتش در عراق و افغانستان پرواز داده میشود. هانتر (بهمعنی شکارچی) از زمان جنگ بالکان در خدمت ارتش ایالات متحده است و به تازگی تغییراتی در آن صورت گرفته تا بتواند با سوخت سنگین و مهمات تهاجمی پرواز کند. فاصله نوک بالهای آن از هم 10.5 متر است و میتوان تا 18 ساعت در ارتفاع 18هزار پا (5400 متری) بماند. میتوان آن را با ایستگاه کنترل مشابه شدو (سایه) و مدل نظامی پرداتور هدایت کرد.
Lockheed Martin RQ-170 Sentinel، لاکهید مارتین آرکیو ۱۷۰ سنتینل: هواپیمای شناسایی است که توسط شرکت لاکهید مارتین ساخته شده و توسط نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا در عملیات بلندمدت آزادی(جنگ افغانستان) مورد استفاده قرار گرفتهاست. از مشخصات این هواپیما اطلاعات اندکی به بیرون درز پیدا کردهاست، اما کارشناسان نظامی معتقدند که این هواپیما، رادارگریز بوده و دارای ابزارهای شناسایی میباشد از پهبادهای هم خانواده این نوع پهباد MQ170 بوده که قابلیت حمل مهمات را داراست این پهپاد بیشتر به عنوان ابزاری برای جاسوسی استفاده میشود. نخستین بار از این هواپیمای جاسوسی در افغانستان و طی «عملیات آزادی پایدار» استفاده شد، به همین خاطر به این هواپیما لقب جانور قندهار داده شدهاست. تکنولوژی بکار گرفته شده در این هواپیما با تکنولوژی به کار گرفته شده در هواپیماهای بی ۲ و جنگنده اف-۳۵ لایتنینگ ۲ همسان است.[۱] تاییدهایی مبنی بر استفاده از این هواپیما در آسمان ایران و پاکستان صورت گرفتهاست. در دسامبر ۲۰۱۱، نیروهای ایرانی در ادعایی اعلام کردند که با هککردن سامانهٔ کنترل این پهپاد و در اختیار گرفتن کنترل آن را در ایران به زمین نشاندهاند. نیروی هوایی آمریکا نیز از گمشدن یک دستگاه از این پهپاد به علت نقص در سیستم موقعیت یابی خبر داد. در ادامه باراک اوباما رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا اعلام کرد که دولت این کشور از جمهوری اسلامی ایران خواسته است تا این هواپیما را به دولت آمریکا بازگردانند. از این پهپاد برای عملیات جاسوسی در کره شمالی از پایگاهی در کره جنوبی نیز استفاده شدهاست.
RQ-180 drone: اطلاعات طبقه بندی شده نظامی همواره منبع الهامبخش مهمی برای داستانهای علمی تخیلی و شایعات بوده اند. اما گاهی میتوان از این اطلاعات سمت و سوی آینده جنگها را پیش بینی کرد. از قدیم تا به امروز، جنگ افزارهای اصلی و تعیین کننده مدام در حال تغییر بوده اند. یکی از جنگ افزارهای فوق العادهای که امروزه مورد توجه قرار گرفته نیز هواپیماهای بدون سرنشین است. Northrop Grumman هواپیمای بدون سرنشینی را توسعه داده است که به دسته RQ-180 مشهور هستند. این پهپاد که بودجه ساخت آن توسط بودجه محرمانه نیروی هوایی آمریکا تامین شده است برای جمع آوری اطلاعات، نظارت و شناسایی طراحی شده است و تا سال 2014 عملیاتی خواهد بود. به گفتهی جنیفر کسیدی، سخنگوی نیروی هوایی آمریکا : «نیروی هوایی در خصوص این پهپادها حرفی برای گفتن ندارد.» جملهای که نشان از محرمانه بودن کامل این طرح دارد. با این وجود میتوان به برخی از اطلاعات بدست آمده از این پهپادها اشاره کرد. نخست اینکه این پهپاد کاملا مخفی و ضد شناسایی است و با سایر پهپادهایی که در عراق و افغانستان به کار میروند متفاوت است. برای این کشورها Northrop Grumman پهپادهای Global Hawk را توسعه داده است. پهپادهایی که چندان هم مخفی به شمار نمیروند. ضمنا این پهپادها به حسگرهای فرکانسهای رادیویی مجهزند که این شامل آرایههای فعال اسکن الکترونیکی و تجهیزات نظارت الکترونیکی نیز میشود. ضمن اینکه به احتمال زیاد این پهپادها به قابلیت حمله الکترونیکی نیز مجهزاند. این پهپادها همچنین قادر به گریختن از رادارهای فرکانس پایین نیز هستند. احتمالا این سری از جثهی بزرگی نیز برخوردارند و طول بالهای آن به 40 متر میرسد. ضمنا طراحی آن نیز میتواند کاملا در ابعاد تغییر پذیر باشد به طوری که میتوان از یک پهپاد در اندازههای مختلفی ساخت و در هر ماموریت خاص از اندازه مناسب آن ماموریت استفاده کرد. جدای از هر نوع تئوری میتوان گفت که تمایل نظامیان به این گونه ابزارهای فوق پیشرفته به طرز روز افزونی در حال افزایش است. احتمالا به زودی شاهد جنگ پهپادها در واقعیت نیز خواهیم بود.